Nieuws

Afgesproken dat we de moedervlek opmeten en goed in de gaten houden qua veranderingen.
Bij groei wordt de moedervlek direct weggesneden om te onderzoeken, maar als de moedervlek mooi rustig blijft en niet groeit kijken we het even aan gezien Kay heel lastig uit de narcose komt naarmate die ouder wordt.

Daan wordt heel langzaam aan doof, maar is verder nog in prima conditie voor een hond met zijn LPC verleden ?

Lieve Bobbie, bedankt voor de afgelopen 8 geweldige weken samen en weet dat je altijd een bijzondere plek in ons hart hebt.
We gaan je ontzettend missen !!

Tot snel lieverd …..

12 December 2018 : Een emotioneel moment in het bos tussen Kay en Bobbie 

Door het afnemen van een druppeltje bloed van de hond kan middels de VacciCheck antilichamentest worden bepaald of er nog voldoende antilichamen
(antistoffen) in het bloed aanwezig zijn.
Hierdoor kun je dus zien of er wel of niet
gevaccineerd moet worden waardoor de hond niet hoeft te worden belast door onnodige en/of overbodige vaccinaties.

Omdat de test een klein half uurtje op zich laat wachten had de dierenarts ruim de tijd om beide dames grondig te onderzoeken 

Na de onderzoekjes kregen ze op dat gebied een dikke “OK” stempel op hun dikke billen, en werd alles vermeld in hun eigen paspoort 

En toen was daar het moment van de waarheid ….
De uitslag van de titerbepaling !

Beide dames zijn nog voldoende beschermd en kregen het advies om de titerbepaling over een maand opnieuw te doen.

Zo gaaf om te zien hoeveel antistoffen pups meekrijgen van hun moeder zodat een enting (wat toch een aanslag is op een puppylijfje) nog niet nodig is !!

Verder weet ik dat de meeste puppytesten bestaan uit een pup 10 minuten in een vreemde omgeving zetten en kijken hoe hij/zij op bepaalde dingen reageert, en obv die info wordt er dan een verslag gemaakt (wat 9 vd 10 x niet klopt met de hond die datzelfde pupje is geworden)

Kortom, niet helemaal ons ding !

Gerdine vertelde mij dat zij de pups test nav de visie van Isla Fishburn (een holistische gedragstherapeut)
Heel kort gezegd, elke hond heeft een bepaald karakter, en het is zeer zinvol om te weten welk karakter een pup heeft, om te zien of dat geen problemen geeft met de bestaande roedel, want heb je bijvoorbeeld 2 dezelfde karakters van hetzelfde geslacht kan dat voor onrust in de roedel zorgen.

Gerdine heeft hier ruim 3 uur gezeten, en hebben we heel veel gepraat, maar belangrijker …
We hebben de pups in alles geobserveerd
Tijdens spel, tijdens de interactie met Rox en de rest van de reuen, maar ook tijdens hun slapen !
Uiteraard zijn er ook wat testjes gedaan met geluid, aanrakingen enz, maar dat vonden wij persoonlijk niet zo interessant (oops)

Het mooiste compliment voor onszelf was dat wij de karakters goed voor ogen hadden, en dat de keus die wij achter de schermen al een beetje gemaakt hadden perfect klopte met deze test

En dan kun je nog 2 weken wachten met beslissen welk meisje hier blijft wonen, maar langer wachter zal niets meer veranderen aan onze keuze, dus vandaag hebben we besloten dat meisje roze bij ons zal blijven wonen, en meisje turquoise gaat wonen bij Joke en Marieke 

Beide dames hebben een dikke “ok” stempel gekregen en weten wij dat alles op dit moment helemaal goed zit.

Meisje turqouise viel heerlijk in slaap tijdens de testjes, en meisje roze was iets beweeglijker, maar beide hebben het keurig gedaan ?

Marijke, bedankt voor de check van onze meiden ?

Sinds gisteren is hun ren weer vergroot, en ze genieten van alle ruimte.
En toch willen ze heel stiekem nog verder dan de spijlen, want hé …
Daar liggen 3 kanjers die nooit in de ren komen die ook heel interessant zijn !

De dames dagen de heren regelmatig uit vanachter de tralies, maar naast Daan reageren de reuen daar niet op
En dan storten ze zich op elkaar !
En al lijkt het alsof meisje roze altijd de overhand heeft, meisje turquoise laat de kaas echt niet van haar brood eten, en als ze het zat is komt ze fel uit de hoek !

Het is zó genieten om die 2 samen bezig te zijn, en Rox te zien ingrijpen als het er te wild aan toe gaat (ze gaat er dan bij staan, gaat 1 van de pups likken en dan is de rust er wee en vertrekt ze weer/gaat erbij liggen slapen)

Omdat ze vandaag 4 weken zijn vond ik het tijd voor hun eerste kennismaking met vlees, dus ging er hertenspiervlees door de maler en hebben ze net hun 1e hapjes gemalen vlees gegeten !
Ze vonden het heerlijk, dus vanaf vandaag krijgen ze dagelijks naast de melk van Rox ook wat vleeshapjes.

13 November 2018 : De tandjes komen langzaam door

Sinds vandaag zijn de oogjes open, maar dat is nog best lastig om vast te leggen, want als ze open zijn, zijn ze ook erg bewegelijk waardoor de foto’s wat vaag zijn 

Ook wordt er flink geoefend om te lopen, maar dat gebeurd nu nog met vallen en opstaan 

Na de echo werden onze zenuwen goed op de proef gesteld !
Hoe groot was nou de kans dat de 2 pups die gezien waren op de echo ook nog eens 2 teefjes zouden zijn ?

Weken hebben wij gezwijmeld over hoe mooi het zou zijn als er 2 teefjes geboren zouden worden die altijd in elkaars leven zouden blijven, en vriendinnen konden worden net als wij 

Alle 4 wilde we heel graag het thema “vriendschap” in de stamboomnaam verwerken, en al snel sprongen deze namen er uit :

Faith in my dreams amazing rose
Faith in my dreams a precious gift

Amazing Rose verwijst naar zowel een stukje van de stamboomnaam van onze oudste labrador “Kay”, maar ook naar een stukje van de stamboomnaam van de oudste labrador van Marieke en Joke “Quincy”
Door Kay en Quincy hebben wij elkaar leren kennen, en hebben wij in al die jaren een hele sterkte vriendschap opgebouwd.
Iets wat wij alle 4 heel graag wilde verwerken in de stamboomnaam

A precious gift is een verwijzing naar een stukje van de stamboomnaam van Rox, maar ook verwijst het naar het prachtige cadeau wat Rox ons vieren heeft gegeven, want dat is dit nestje … Een waardevol cadeau !

Vandaag kregen we te horen dat de namen zijn goedgekeurd, dus weer een kleine mijlpaal in deze periode 

Vanmorgen om 10.45 braken haar vliezen, en Rox haar koppie zullen we nooit meer vergeten …..
Ze had echt zo’n blik van “sorry vrouwtje, het liep er zo uit, ik kon er niets aan doen”

Daarna werd het rustig….
Heel rustig !
Ze had af en toe wat weeën maar nog geen persweeën.
Rond 13.30 hebben wij contact gehad met onze dierenarts en een hele lieve collega fokker om na te vragen hoelang we dit konden aankijken.

Lang verhaal kort …

Om 14.15 begonnen de persweeën,
En om 14.58 uur is het eerste pupje geboren !
Een flinke teef van 510 gram ❤

Een klein uur later begonnen de persweeën opnieuw, en om 15.58 is het tweede pupje geboren !
Nog een teefje van 330 gram ❤

Serieus, het zijn naast elkaar net de dikke en de dunne ?
We weten dat dat over een paar weken helemaal anders kan zijn, maar het is nu zo’n grappig gezicht !

Beide hebben een keurig gesloten gehemelte en drinken goed bij de mega melkbar ?

Rox is echt een super moeder, hoe ontspannen zij is bevallen in haar eigen tempo en hoe ze met de pups omgaat ….
Zo voorzichtig en zo lief.
Rox was voor ons al heel speciaal maar nu helemaal !

Dát was wel heel erg spannend vond Kay, dus met heel veel geduld en koekjes zijn we op ons gemak gaan oefenen om die bak in te gaan.
Toen hij uiteindelijk in de bak stond werd de klep dicht gedaan.

Met knikkende knietjes en zijn 2 ogen richting mij onderging Kay dit, maar heel leuk vond die het nog niet
Toen het water eenmaal de bak in kwam lopen zag je Kay ontspannen en wilde hij ook weer lekkers aannemen !
Toen de hoogte van het water hoog genoeg was mocht Kay wennen aan het feit dat de loopband aan gaat, en hij dus door het water moet lopen 
Dit deed hij super, dus de 1e gewenning op de band was gemaakt !

Gezien we al ruim een uur verder waren was het voor vandaag genoeg.

Afgesproken dat wij dit in de opstartfase wekelijks zullen gaan doen om de bespiering weer op pijl te krijgen.
Als dit eenmaal goed is opgebouwd kunnen we weer gaan afbouwen
Tot hoever we kunnen afbouwen moeten we gaan ondervinden, de ene hond heeft genoeg aan 1x per maand, de andere hond heeft genoeg aan 1x per 2 weken

Voor nu is Kay knock out van alle indrukken en spanning om in die bak te gaan, dus die mag de rest van de dag lekker bijslapen 

De zenuwen waren (zeker in het begin van de dag) bij mij weer heftig aanwezig, en dat zag ik terug in Rox

Even een kleine samenvatting van onze dag :

Ze vond bij de 1e proef toch echt dat ze haar gemarkeerde dummy even aan de campinggasten naast het apporteerveld moest laten zien, maar deed ze haar 2e markeer super netjes 
Ze ging het water in zonder blokkade !!
Ze markeerde alle proeven SUPER
Kregen wij een compliment van een toeschouwer dat ze zulk mooi werk liet zien.

Maar ….

Er gingen ook wel wat zaken minder goed, en dat zat vandaag met name in haar afwerking, dus daar gaan we weer even hard in trainen 

Het enige wat mij echt verbaasd heeft is dat ze wederom op de zoekapporten 2x een 0 scoort ?!?!
Tijdens trainingen haalt ze alles binnen, waar die ook ligt, maar op proeven halen we gewoon standaard een 0 en ik kan niet achterhalen waarom dat is.

Maar goed, we weten weer waar we extra aan moeten werken, en ik heb meer motivatie en drive dan ooit tevoren om verder te trainen en mezelf een schop onder mijn kont te geven op bepaalde vlakken …..

En toch, als ik dan nu terugkijk op vandaag, dan komt er eigenlijk maar 1 gevoel naar boven, en dat is trots …
Trots op de mooie dingen die ze heeft laten zien, maar ook hoe ze tussen de proeven heerlijk ligt te chillen tussen allemaal vreemde mensen en honden met de nodige stress
Mijn meisje  

28 April 2018 : De hekkenopener

Vandaag hebben Rox en ik meegedaan aan de Workingtest “de Hekkenopener” in Son, en zoals jullie van mij gewend zijn hieronder een open en eerlijk verslag over onze (lange!) dag 

Het begon al dat ik het enorm spannend vond gezien ik me zonder bekende had ingeschreven, en ik alles dus “alleen” moest ervaren …
Niet helemaal mijn ding, maar moest het van mezelf overwinnen

Bij aankomst kennis gemaakt met iemand die ik “ken” via het labradorforum, dus dat was leuk aankomen.
Om 9.15 mochten we naar onze 1e proef, en ondanks dat ik tot dat moment vrij ontspannen was, kwam bij mij de stress/onzekerheid direct boven toen ik bij de 1e proef “apport” zei ….
Rox voelde mij feilloos aan, dus wat gebeurde er ?
Ze markeerde super (nadat ze een konijnendummy die over de grond getrokken werd prima had genegeerd!) maar kwam niet direct terug
En dan ga ik van alles roepen en druk op haar leggen, waardoor zij denkt “doei, ik kom wel weer bij je als jij weer rustig bent”
En daar stond ze hoor, in de kantine met de dummy en ik maar wachten op het veld 
Met de 2e markeer bij die proef waren mijn zenuwen dus nog erger (want wat als ze hem weer zou peren ….) en hierdoor kwam ze idd weer niet direct terug
Zo heb ik zelf 3 !! proeven verknalt met mijn spanning/onzekerheid, en dat is zó frustrerend ….!
Waarom ga ik allerlei dingen roepen en zoveel druk op haar leggen bij oefeningen waarvan ik weet dat ze dat kan ?

1 proef was moeilijk voor onze groep (een markeer in hoog gras tussen lokganzen waarbij ze ook nog een soort van slootje/poeltje over moesten)
Ze hadden voor onze groep op dat veld met wild gewerkt, en Rox is niet achterlijk, dus die ging op zoek naar het wild
Helaas, maar dit kon ik haar niet echt kwalijk nemen dus dat we hier een 0 hadden kon ik mee leven 

Als laatste proef hadden we een water apport
Nu heeft Rox na de winterperiode weer een beetje moeite met vreemde kantjes, maar we zijn hiervoor super hard bezig met trainen, en het gaat steeds beter, maar ja …
Moeten we dit na zo’n lange indrukwekkende dag nog wel doen (het was inmiddels half 4, en gezien we er om 8.00 uur waren was het kaarsje wel uit bij ons beide), of verknal ik dan mijn training als ze niet durft ?

Ik had me voorgenomen haar toch de oefening te laten doen, en mocht ik zien dat het haar teveel stress zou opleveren dan zou ik de proef afbreken.
Tot mijn grote verbazing ging ze (na enige twijfel bij het kantje) met een bommetje te water, en ik was zó trots !
Mijn meisje na een lange indrukwekkende dag zelf haar angst overwonnen !

Beide dummy’s binnen en complimenten van de keurmeester die zag dat ze twijfelde/blokkeerde maar toch ging !

Ondanks dat wij de allerlaatste van de groep zijn geworden heb ik een super leuke dag gehad samen met mijn meisje 
Super steady, heel relaxt tussen de proeven door, super sociaal naar andere honden en toch het vreemde kantje 2 x af !!
Dat we dan geen 10-en hebben gehaald en als laatste zijn geëindigd, ach …. Dat is een klein detail 

Samen bezig zijn en samen leren, dat is waar we zo gek op zijn !!

Dit nieuws kwam bij ons echt als donderslag bij heldere hemel, want wij dachten serieus dat ze drachtig zou zijn.
Haar gedrag is zó anders dan anders, had zoveel tekenen van een drachtig teefje, maar helaas ….
De natuur heeft anders bepaald

Inmiddels zijn alle potentiële pupkopers ingelicht, en potverdorie wat was dat moeilijk !
Mensen die al maanden meeleven en uitkijken naar een pup, die wij dan teleur moeten stellen omdat ze geen pups krijgt.

Nu wordt het voor ons tijd om dit een plekje te geven, maar eerst laten we onze tranen even gaan want wat keken we er naar uit 🙁

Advies van Sleeuwijk : morgen en overmorgen dekken

Het komt nu allemaal wel heel dichtbij, en ondanks dat ik er enorm naar uitkijk (correctie, dat WIJ er enorm naar uitkijken) wordt het nu toch wel serieus spannend !

Morgen eens kijken of Bootz en Rox puppies willen maken

Afijn, net gebeld en ze staat op dit moment op 1,7 ….

Gezien we vrij dichtbij de dekreu wonen en Rox het prikken niet zo leuk vindt, in overleg met Sleeuwijk ervoor gekozen om donderdag ochtend pas opnieuw te prikken ipv woensdag.

Ze zit dan op de 13e dag van haar loopsheid dus theoretisch zou de waarde dan flink gestegen moeten zijn, maar we wachten het rustig af

Toen weer terug naar huis, en wachten op de uitslag (dit duurt een uur of 2)

Zojuist werd ik gebeld door Sleeuwijk, en haar progesteron waarde staat op dit moment op 0,2 ng/ml.
De ovulatie van een teefje vindt plaats bij een waarde van 5-6 ng/nl, en bij een waarde boven de 10 ng/ml zal de dekkig plaatsvinden, dus we hebben nog even 

Vanaf het eerste moment dat wij kennis maakte met Bootz vielen wij direct voor zijn karakter, wat een heerlijke open en lieve reu is het, en zo’n blij ei !

De combinatie van zijn gezondheid, karakter en looks maakte voor ons de keuze heel duidelijk, dit is een goede combinatie met ons meisje.

Rox heeft inmiddels ook kennis gemaakt met Bootz, en ze vinden elkaar leuk !

En nu wordt het aftellen naar Rox haar loopsheid …

Is het al januari ? 

Ik denk dat dit erg verslavend gaat worden voor zowel Rox als voor mij 😉

3 Augustus 2016 : Eindelijk de officiële uitslag van Sjors zijn heupen en ellebogen van de RvB ontvangen !

Na een heleboel gezeur en gekonkel viel vandaag eindelijk de beruchte enveloppe van de Raad van Beheer op de mat met de uitslagen van Sjors zijn ellebogen en heupen, en wij zijn er super blij mee 🙂

De ellebogen :
Artrose vrij
OCD vrij
LPC vrij
LPA vrij
Inc vrij

ED : VRIJ

De heupen :

Botafwijking 0 en Norbergwaarde 40

HD : A

3 Juli 2016 : Sjors had een date met zijn zusje Lola

Vandaag hadden wij afgesproken met de baasjes van het zusje van onze Sjors om broer en zus weer eens lekker met elkaar te laten spelen.
Beide honden genoten van elkaar en waren goed aan elkaar gewaagd !!
Het is mooi om te zien dat ze bepaalde kenmerken beide hebben, maar toch ook zo verschillend zijn
Het zijn 2 heerlijke honden, en deze date gaan we vast nog eens herhalen 🙂

10 Mei 2016 : Rox is een echte dame geworden, 1e keer loops is een feit !

Vandaag kwamen we thuis, en zagen we ineens druppels bloed op de vloer liggen.
Alle honden nagekeken op wondjes, maar niets kunnen vinden.
En dan ineens gaat er een lampje branden, Rox is loops !!

Ons kleine guppiewuppie is geen puppie meer, maar een echte dame 😉

12 Februari 2016 : Sjors moet vandaag voor zijn officiële röntgenfoto’s …

Vandaag zijn we naar Budel gereden om samen met de fokker officiële foto’s te laten maken van Sjors zijn gewrichten.
Niet omdat hij last had, maar na Daan zijn LPC hebben wij gezegd, ook al lopen de volgende honden nooit stijf of mank, als ze een jaar zijn geweest dan laten we foto’s maken.
Ook zouden wij Sjors graag willen inzetten als dek-reu, en vandaag was het dan de dag om de foto’s te laten maken.
Ik was ontzettend zenuwachtig, want ook al heeft Sjors nooit iets geks laten zien qua gewrichten, zekerheid heb je pas als het vastgelegd is dmv foto’s 😉
Conclusie van de dierenarts “Deze reu zit prima in elkaar !”

Natuurlijk moeten wij de officiële uitslag van de Raad van Beheer afwachten, maar het zou wel héél vreemd zijn als die iets anders ziet op de foto’s !
Kortom, wij vieren vanavond alvast een klein feestje

26 September 2015 – De keuze wie Rox zal worden is gemaakt !

Vandaag hebben we samen met Ilonka en Brigitte de keus gemaakt wie ons puppenmeisje zal gaan worden ….
Het is het zwarte meisje geworden met een klein wit streepje op haar borst (ook hier weer onze 1e voorkeur, voor zover je van een voorkeur kan spreken, want elke pup is leuk/lief/bijterig en mooi, maar de 1e keer dat manlief en ik elkaar aankeken zeiden wij beide in koor “zij moet het worden!”)
Zij zal als stamboomnaam “One Precious Angel Of Storm’s Legacy” krijgen, en we noemen haar Rox!

Deze stamboomnaam heeft voor ons een speciale betekenis, want Precious was de naam van haar gele zusje, die helaas na 3 dagen leven over de regenboogbrug is gegaan. Het was een prachtig meisje, en wilde graag haar naam in de stamboom verwerken. Lieve Precious, wij zullen je in ieder geval nooit vergeten !

21 Augustus 2015 – We gaan compleet out of the box !

Na Sjors in onze familie was onze roedel wat uit balans met 3 honden, want speelde er 2 dan hing er altijd eentje een beetje bij.
Zeker onze Daan had hier best last van, en toen kwam het bericht dat Labradorkennel Of Storm’s Legacy de dochter van Summer lieten dekken door een reu waar wij ook al een tijd verliefd op zijn, te weten Tamas.
Door het makkelijke karakter van Sjors, en de stabiliteit van Kay en Daan hebben wij besloten om voor een teefje uit dit nest te gaan.
Ik mocht bij de bevalling zijn, en Dawny liet goed op zich wachten die dag, maar wat deed ze het goed toen de bevalling eenmaal was ingezet.
Voor nu is het even afwachten wie ons nieuwe meisje zal worden, maar ik weet zeker dat dit goed zal komen 😉
Tijdens de nestperiode was er 1 teefje die er voor ons uitsprong, maar gezien we (als ze gezond uitgroeit /én een fijn karakter heeft) ooit zelf een nestje met willen fokken, hebben wij met Ilonka en Brigitte afgesproken dat wij pas in een later stadium zouden besluiten voor welk teefje we zouden gaan. Gelukkig hielp een hele fijne fokker ons met deze keuze, en zo werd het meisje wat vanaf het eerste moment al onze voorkeur had ons nieuwe meisje in de roedel.
We gaan wel volledig out of the box, want deze mooie Rox is én geen reu, én niet geel !

22 Maart 2015 – De keuze wie Sjors zal worden is gemaakt !

Vandaag hebben we samen met Ilonka en Brigitte de keus gemaakt wie onze Sjors zal gaan worden ….
Het is mannetje zwart geworden (onze 1e voorkeur, voor zover je van een voorkeur kan spreken, want elke pup is leuk/lief/bijterig en mooi, maar de 1e keer dat manlief en ik elkaar aankeken zeiden wij beide in koor “zwart!”)

Hij zal als stamboomnaam “One American Angel Of Storm’s Legacy” krijgen, en we noemen hem Sjors  

10 Februari 2015 – Onze nieuwe aanwinst is geboren !!

Lang getwijfeld en veel gesproken met elkaar, zullen we er nog een labrador reu bijnemen ?
Na de operatie en de revalidatie van Daan hebben wij serieus zitten twijfelen of wij ooit nog voor een labrador zouden kiezen.
We zijn zoveel te weten gekomen over de erfelijke aandoeningen bij Labradors, weten inmiddels dat veel achter gesloten deuren wordt gehouden en weten dat de natuur niet altijd garanties kunnen geven, ook al kies je een nieuwe hond altijd zorgvuldig uit.
Inmiddels zijn wij alweer een tijdje bevriend met Ilonka en Brigitte van labradorkennel Of Storm’s Legacy, en hebben hier uitvoerig over gesproken toen het laatste nest gepland stond met hun prachtige teef Summer.
Sinds wij Summer kennen zijn we verliefd geworden op haar uiterlijk, maar zeker ook haar karakter, en dit was onze laatste kans om een pup van haar te kunnen verwelkomen in ons gezin … Wat was wijsheid ?

Omdat Ilonka en Brigitte met enorm veel zorg, passie en liefde fokken hebben we na ellenlange gesprekken besloten om voor een reutje te gaan uit het laatste nest van Summer, en zo is onze Sjors geboren op 10 februari 2015.
We zijn enorm blij met dit mooie mannetje en bedanken Ilonka en Brigitte voor alle tijd en geduld die zij met ons hebben gehad tijdens onze twijfel.

17 Juni – tm 21 Juni 2014 : En we hebben weer een loge !

Gelukkig heeft Jayden het hier in april goed naar haar zin gehad, en mochten we dit keer een paar dagen op Hailey passen.
Hailey is een fantastische teef die graag met/voor je wil werken en energie voor 10 heeft, dus de mannen konden hun lol op met de wandelingen en in huis 😉

We hebben Hailey deze dagen heerlijk meegenomen naar het strand, de bossen hier, maar ook wandelingen door de wijk gelopen met haar …. En wat liep ze keurig mee aan de lijn !

Ook het passen op Hailey was een leuke tijd, de heren vonden een teef erbij geweldig, dus wie weet in de toekomst ….. 😉

19 April 2014 : We hebben een pup te logeren voor een dagje !

Van de week werden wij opgebeld door Brigitte, met de vraag of wij een dagje op Jayden konden/wilde passen ….
Jayden is een dochter van Summer, een teef waar ik zelf helemaal verliefd op ben, dus een dochter van haar een dagje in huis was absoluut geen straf 😉
Toen Jayden hier arriveerde, hebben we haar eerst rustig kennis laten maken met de katers die hier rondlopen, en dat vond ze best spannend, haha

Daarna hebben we Jayden samen met Daan meegenomen naar de kinderboerderij, waar ze ook haar ogen uitkeek, en af en toe duidelijk steun zocht bij onze Daan.

Toen we thuiskwamen hebben we de honden nog even laten plassen, en hebben ze een lekker bot gekregen in de tuin. En na het botje was er rust in de tent en lagen ze alle drie te pitten.
Helaas moest Jayden s’avonds weer naar huis, maar wat hebben wij van haar genoten deze dag !
Ilonka en Brigitte, mochten jullie ooit nog eens oppas nodig hebben voor dit lieve meisje, ze is altijd welkom !!

* Voor de nieuwsgierigen onder de lezers : Ilonka en Brigitte zijn labradorfokkers en te vinden op internet op : www.ofstormslegacy.nl *

23 Oktober 2011 : Daan ontmoet zijn broer Joppe !

Vandaag stond er eindelijk een wandeling met broertje Joppe op de planning en we hadden er zin in !
Daan werd al weer enthousiast in de auto toen we aankwamen bij de Lage Vuursche, en toen Joppe in zicht kwam werd Daan ontzettend hyper !!
Daan was ook volledig in love op het zusje van Joppe -> Sofie (een teckel) en week niet van haar zijde.

Het was ontzettend leuk om een broertje van Daan te zien, en het was helemaal leuk om zoveel gelijkenissen in het gedrag te zien.
Ook al lijken ze in heel veel opzichten op elkaar -zoals het loopje/het arrogant kijken/de rimpels en de lieve blik – hebben ze beide ook wel een eigen karakter.

Het was een heerlijke wandeling, en zeker een wandeling die voor herhaling vatbaar is.

21 Oktober 2011 : Kay op controle bij Kris Camps

Omdat Kay heel sporadisch nog wat startstijfheid liet zien, zijn we vandaag met Kay naar Kris Camps gegaan voor een röntgenfoto van zijn schouder/ellebogen, puur voor ons eigen gevoel omdat we het niet volledig vertrouwde en de klap van de vakantie ons nog op het netvlies lag.
Kris was (zoals wij hem kennen) weer super met Kay, en luisterde goed naar ons verhaal en besloot voor onze gemoedsrust foto’s te maken.
Rechts zag er in 1^e instantie goed uit, geen artrose te zien, maar bij nader onderzoek bleek toch dat er een minimaal fragment te zien was op/naast zijn rechter elleboog.
Dit fragment kan 2 oorzaken hebben :
– Of het is een oud fragment wat inmiddels volledig is ingekapselt en waar Kay nooit last van heeft gehad (tot nu doordat de plek getriggerd is door de klap op de vakantie)
– Of het is een fragment door de klapper op vakantie (Kay sprong van een mega hoge berg alsof hij superman was en kwam hard neer op zijn schouder/elleboog)

We hebben een schema meegekregen voor 6 weken -> rust/medicatie en heel langzaam de beweging opbouwen.
Mochten de klachten na 6 weken over zijn, dan is de kans groot dat het een oud fragment is wat nu opspeelt door de klapper (ik moest het zien als reuma : mensen die reuma hebben kunnen geen klachten hebben, maar door overbelasting houden zij veel langer pijn dan mensen die geen reuma hebben)
Mochten de klachten niet over zijn ondanks de rust en de medicatie, dan is de kans groot dat het fragment recent is. Mocht dit fragment dan voor gevolgschade zorgen (stijfheid) dan is de kans groot dat ook Kay een kijkoperatie moet ondergaan. Nog even spannend dus !

17 April 2011 : Beide honden samen lekker los !

Daan had afgelopen week zijn 1^e hotspot. Hij had er gelijk 2 (1 op zijn bil en 1 boven zijn staartaanzet) dus hij liep als wij niet aanwezig waren met een flexibele lampenkap op.
Gelukkig is hij deze kap gewend van zijn operatie, dus hij liet het allemaal goed toe. Gezien de kap vrij groot is vonden wij het zielig om hem s’nachts en tijdens onze werkuren in de bench te doen met die kap, dus we hebben de gok genomen en hem ook los laten scharrelen in de woonkamer, samen met Kay.
Kay weet dondersgoed dat hij niet mag spelen met Daan zoland hij die kap opheeft, dus nu was de tijd daar om de gok te wagen …

Daan en Kay hebben heerlijk liggen slapen tijdens mijn werkuren (ik had de webcam aangezet zodat ik later kon terugzien wat ze hadden uitgespookt)

Daan is inmiddels van zijn hotspots af, maar loopt nog wel steeds lekker los bij Kay in de woonkamer, en ze liggen nog steeds heerlijk te slapen als wij niet thuis zijn, en buiten af en toe een kusje aan elkaar laten ze elkaar volledig met rust.

Heerlijk,  de bench kan dus weer opgeruimd worden en beide honden hebben nu de vrijheid als wij er niet zijn !

16 Januari 2011 : Vandaag is Daan alweer 1 jaar !

Een jaar geleden werd onze Daan geboren, en wat was het een mooie ervaring om bij de bevalling aanwezig te zijn !!
Na een bewogen jaar, met een hoop ups and downs voor/tijdens/na zijn LPC operatie zijn we nu alweer een jaar verder, en wilde we zijn verjaardag speciaal vieren om zijn 1^e jaar goed af te sluiten.
Daarom hebben wij besloten om naar de dierentuin te gaan met beide honden, en wat hebben we genoten !
Daan vond de dieren in 1^e instantie niet zo heel boeiend, tot we aankwamen bij de zeeleeuwen …
De afstand tussen de zeeleeuwen en de honden was minimaal, en ze hadden ook echt interactie samen!
De zeeleeuw zwom rond in het water, en Daan stond voor het hek te wachten tot de zeeleeuw kwam buurten. Telkens als de zeeleeuw kwam buurten, stond Daan enthousiast te kwispelen en gaf af en toe een blaf en de zeeleeuw vond dit geweldig, en na een bepaald geluid dook hiij weer onder water.
Dit ritueel heeft zich vele malen afgespeeld, tot groot genoegen van Daan, ons en de rest van de bezoekers 😉
Wat was dit mooi om te zien, contact tussen hond en zeeleeuw, zonder dat ze elkaar ooit hadden gezien.
Na een uur of 4 waren de honden moe, en zijn we weer richting huis gegaan. Thuis mochten ze alles lekker verwerken in hun mand.
Lieve Daan, we hopen dat je 2^e jaar een stuk soepeler zal verlopen qua gezondheid, en dat je echt hond kan zijn samen met je broer … Je hebt het zo verdiend !!

22 December 2010 : De honden gaan over op BARF !

Sinds een lange tijd zitten onze al op Carnibest (KVV) gezien Kay in zijn puppentijd ontzettend veel vage klachten had door zijn brok.
Sinds een tijdje viel het ons op dat Kay weer wat meer ging jeuken, en weer vaker aan zijn poten begon te knibbelen. Wij proberen verder alles zo natuurlijk mogelijk te houden wat voer betreft (denk aan beloningen en supplementen) stond het voeren van KVV ons niet meer zo aan, want je moet de leverancier maar op zijn mooie blauwe ogen geloven dat er in die rol KVV zit wat hij zegt dat er in zit ….

Een kennis heeft ons geholpen, en heeft ons wegwijs gebracht in de wereld van volledig rauw voeren.
Na alle uitleg zijn wij begonnen met elke week een nieuw soort vlees te introduceren bij de honden, puur om te kijken waar de honden wel/niet goed op reageerde.
De honden aten alles met smaak, en de vertering/ontlasting was keurig
Na veel lezen en praten hebben wij de stap gezet om het voer zelf samen te gaan stellen voor onze honden.
De honden vinden het geweldig, en doen het prima op ! Het is elke ochtend weer een genot als je ze bezig ziet met een rauw karaks/spiervlees en wat orgaan.

Wil jij ook volledig rauw gaan voeren ? Lees je dan goed in op www.barfplaats.nl !!

5 September 2010 : Jachtdemonstratie met Kay in Raamsdonkveer !

Kay en ik trainen elke week voor de jacht met een club van 5 Labradors, en vandaag konden we met onze groep een demonstratie geven van wat waterwerk, tijdens de hondenplons in Raamsdonkveer.
Na een half uurtje oefenen hadden de honden de slag daar te pakken, en was het inmiddels 12.00 uur. De demonstratie zou pas om 14.00 uur zijn, dus hadden we tijd over.
Gezien het zwembad tot 13.00 uur afgezet was voor overige honden, besloten wij om met onze honden te gaan zwemmen in het diepe bad. Wat een machtige ervaring was dit !!

Ne een hoop lol en gespatter zijn wij om 1 uur wat gaan drinken, en konden de honden even uitrusten.
Helaas liepen de andere demonstraties uit, waardoor wij pas om 15.00 uur begonnen met onze demo. Kay was door alle indrukken en leuke dingen ontzettend moe, dus ik vroeg me af of hij uberhaubt nog wel een dummy uit het water wilde halen ….
Kay en ik mochten beginnen: Er werde 2 dummy’s in het water gegooid, en Kay moest ze om en om halen. Kay liep op zijn dooie gemak het water in, om vervolgens met dummy naar dummy 2 te zwemmen en hij daar een poging deed om beide dummy’s in zijn bek te krijgen ….
Toen dit niet lukte besloot hij om op zijn dooie gemak met 1 dummy richting mij te lopen, om daar de dummy af te geven
Ook de andere dummy ging hij halen, maar op een enorm traag tempo, arme vent .. Hij was zo moe !
Hierna hebben wij onze volgende oefening geskipt, Kay was te moe, en ik vond het mooi geweest ondanks dat de demo van Kay niet flitsend was ben ik ontzettend trots op mijn kanjer, we hebben beide ontzettend genoten, en zullen nog vaak terugdenken aan deze dag.

4 Augustus 2010 : Daan zal vandaag worden geopereerd door Kris Camps

Vandaag mochten wij Daan om 12.00 uur brengen in Utrecht voor zijn LPC operatie.
Daan is veilig in de armen van Jean Marc in slaap gevallen, en begon voor ons het lange wachten.
Om 15.15 uur werden wij gebeld dat we Daan op mochten komen halen.
Eenmaal aangekomen bleek dat Kris met een spoedoperatie bezig was, dus we kregen Daan inclusief een doos pijnstillers en een doosje met de stukjes verwijderde kraakbeen mee naar huis, en Kris zou ons die avond bellen met het verslag van de operatie.

Om 19.30 werden we door Kris gebeld: Eindconclusie na de operatie :
Een klassiek geval van LPC. Uit beide poten zijn stukjes kraakbeen weggenomen, rechts zat het al los, en links zat het nog vast. Daan heeft nog geen last van artrosevorming, en ook nog geen beschadigingen aan zijn spieren/pezen door de losse stukjes kraakbeen. Tot slot kregen we ook nog te horen dat de aansluiting van de ellepijp met het spaakbeen keurig was gegroeid (dus daar geen afwijkingen!)
Al met al dus een gunstige prognose voor de toekomst, en is het nu tijd voor een zwaar revalidatie traject -> dit traject kunnen jullie volgen onder het tabblad “LPC, en nu?”

7 Juli 2010 : Daan op controle bij Kris Camps

Vandaag zijn we op controle geweest bij Kris met Daan.
Gezien wij nu regelmatig onzuiverheden zien in het loopje van Daan, en we Daan soms zelfs zagen manken hebben we besloten om eerder op controle te gaan dan de eerder genoemde 6 weken.

Daan kreeg weer het klinische onderzoek, en al snel bleek dat er in Daan zijn linker elleboog weinig verandering zat, maar rechts was de elleboog toch een stuk gevoeliger was dan op 21 juni 2010.
We hebben lang met Kris gepraat over hoe nu verder, en of het nu al zinvol was om te opereren.
Kris gaf aan dat de “mooiste”  leeftij voor een LPC operatie is 7 maanden is, gezien er theoretisch ook nog een afwijking KAN komen in de aansluiting van zijn ellepijp, en zijn spaakbeen tot de leeftijd van 7 maanden.
In het kort betekent dit dat als wij Daan nu zouden laten opereren, de LPC weg is, maar er een kleine kans in zit dat de ellepijp en het spaakbeen niet 100% juiste op elkaar aansluiten zodat er nog steeds een kans inzit dat hij gaat manken.

Omdat Daan nog steeds geen pijn aangeeft en niet met regelmaat mankt, hebben wij na lang en goed overleg besloten Daan op 4 Augustus 2010 te laten opereren.
De operatie zal via een kijkoperatie gebeuren, de losse botstukjes (LPC) zullen verwijderd worden, en verder zal de hele elleboog worden bekeken.
Wij zullen een dagboek bij houden op deze site, vanaf het moment van de operatie tot het eindpunt dat Daan (hopenlijk) weer alles kan.
Zo brengen wij in kaart hoe het leven verder gaat na het oordeel LPC, omdat wij dit soort ervaringen hebben gemist op het internet.

6 Juli 2010 : Controle van Kay bij Dorit Aharon

Vandaag zijn we op controle geweest bij Dorit met Kay.
Ze was erg tevreden over zijn loopje, en ook het klinisch onderzoek liet geen gekke dingen meer zien !
De zwelling was niet meer aanwezig, en ook de hitte van de ontsteking was uit zijn huid.
Kortom, we kunnen weer langzaam beginnen met opbouwen, en zolang wij dat rustig doen komt Kay er weer helemaal bovenop !!

25 Juni 2010 : Ook Kay in de lappenmand

Helaas krijgen wij nu alles tegelijk, want ook Kay loopt niet regelmatig op het moment.
Kay staat regelmatig “stijf” op, en na een aantal strandwandelingen van de week en een jachttraining met 3 andere Labradors liep hij zelfs een paar passen mank.
Na het manken hebben wij gelijk contact gezocht met Dorit Aharon (chiropractor voor honden) en wij konden vandaag terecht met Kay.

Na wat rekken en strekken kwam het verlossende woord eruit : hij had niets aan zijn gewrichten, maar hij had een flinke spierblessure te pakken in zijn schouder.
Zijn rechterschouder was flink opgezet en erg warm van de ontsteking, die daar zat te broeden.
We kregen voor 10 dagen pijnstilling mee, en het advies om hem zoveel mogelijk aan de lijn uit te laten (zodat hij geen kans kreeg om gekke bewegingen te maken). Zwemmen was wel goed voor hem, maar op de bank was voorlopig even verboden terrein ivm het op-/afspringen.
Kay heeft er verder geen last van, en we gaan er alles aan doen om hem weer volledig te laten herstellen !!

21 Juni 2010 : Daan wordt verdacht van LPC

De afgelopen weken vonden we Daan anders dan anders loen, maar konden het niet goed thuisbrengen .. Hij mankt niet, maar er was iets met zijn loopje
Toen ik van mijn trainster hoorde dat zij hem zag manken stortte mijn wereld even in, zie je wel … Het is niet goed
De dag na deze training hadden wij een afspraak bij Leida Visée (holistische dierenarts en tevens chiropractor) en ook zij zag het onregelmatige loopje van Daan en stuurde ons door naar een orthopeed om foto’s te laten maken.

Zo gezegd zo gedaan, en vandaag zijn wij langs geweest bij Kris Camps in Utrecht voor een klinisch onderzoek en rontgen foto’s.
Links gaf Daan bij het klinisch onderzoek duidelijk weerstand aan, maar ook rechts gaf hij weerstand (al was het stukken minder dan links)
Na de foto’s bekeken te hebben kwam het hoge woord eruit bij Kris : Daan wordt verdacht van LPC)

We hebben met Kris afgesproken (gezien hij niet duidelijk mankt, en nog geen pijn aangeeft bij het lopen) afgesproken dat wij het 6 weken aan zouden kijken, en dan terug te komen op controle. Wordt het manken duidelijk zichtbaar en/of zien we dat hij pijn heeft, dan moeten we eerder terug ….

11 Maart 2010 : Daan is eindelijk thuis !

Vandaag was het zover, we mochten Daan ophalen.
Kwart voor 10 waren we in kampen, en om 12 uur reden wij richting huis met Daan.
Daan vond dat hij best even mocht laten weten wie hij was, dus meneer heeft 3 kwartier zitten piepen en probeerde regelmatig op schoot te springen 😉

Eenmaal thuis heeft hij kennis gemaakt met Kay, en beide vonden elkaar helemaal leuk !
Om 2 uur hebben we Daan lekker in de bench gedaan, en meneer lag na 2 minuten heerlijk te slapen, en om half 6 heb ik hem wakker gemaakt om te plassen/poepen en wat te eten.

Om 23.00 uur hebben we beide honden uitgelaten, en hebben we Daan op de slaapkamer in de bench gedaan. Na flink wat gillen bedachten we dat hij misschien nog zou moeten poepen, dus nog maar een keer naar buiten, en idd … Een prachtige boodschap op het gras !
Daarna viel meneer als een blok in slaap ….

28 Februari 2010 : Eindelijk is het bekend wie onze Daan zal worden !

Vandaag moesten wij de keus maken, welke van de 3 prachtige reutjes zou onze Daan worden …
Hartstikke leuk als je op 1^e op de lijst staat, maar zó moeilijk om een keuze te maken uit 3 prachtige puppen !!

Voor ons stond het al vast vanaf week 1, maar op advies van de fokker hebben we 6 weken lang alledrie de reutjes goed in de gaten gehouden, welk reutje had het karakter wat bij ons, maar ook zeker bij Kay zou passen ?
In de loop van de weken zagen we steeds meer verandering in het gedrag van de 3 reutjes, 1 reutje was erg actief, een echte dondersteen … Super, maar daar hadden wij er al 1 van 😉
Toen blever er nog 2 reutjes over, waarbij het karakter niet veel afweek van elkaar, beide rustig en lieten alles toe wat je deed.
Dus vandaag was het 2 uur lang observeren en de afgelopen weken nog even op een rijtje zetten.
We hebben veel gepraat met de fokker, de fokker van Kay nog even gebeld, en zelfs mijn oom gebeld voor advies.
Allerdrie zeiden ze hetzelfde : Volg je gevoel !
En zo hebben wij onze beslissing genomen, op gevoel ….

Met trots kunnen wij meedelen dat wij gekozen hebben voor het reutje zonder bandje, wat nu door het leven gaat asl : I’m your man From The Bubbles Farm” met roepnaam Daan !

18 Februari 2010 : Kay is naar de tandarts geweest !

Een tijde geleden kwamen wij erachter dat 2 van Kay zijn bovenste snijtanden langs zijn 2 onderste
hoektanden schuurde, waardoor zijn 2 onderste hoektanden beschadigd waren.
Bij de dierenarts kregen wij te horen dat het het beste zou zijn om de 2 bovenste snijtanden eruit te halen…
Gezien Kay hele sterke en gezonde tanden heeft vonden wij dit wat kort door de bocht en zijn wij op zoek gegaan naar een dierentandarts en kwamen wij uiteindelijk bij Dhr. Knaake in Den Haag terecht.
Hij wist ons te vertellen dat Kay zijn bovenkaak te kort was tov zijn onderkaak, waardoor inderdaad zijn bovenste tanden de onderste hoektanden raakte.
Zijn voorstel was om de 2 bovenste snijtanden van achter wat af te schaven, zodat deze de onderste hoektanden niet meer zouden raken, en de onderste hoektanden verder gespaard bleven.
Zo gezegd zo gedaan, en vandaag is Kay behandeld door de tandarts 😉

Kay heeft bij thuiskomst zo’n 3 uur zijn roes uitgeslapen, en was daarna redelijk het mannetje. We zijn blij dat Kay zijn tanden bewerkt konden worden, en hij al zijn tanden nog gewoon in zijn bek heeft !

16 Januari 2010 : De bevalling van onze nieuwe aanwinst !

Vandaag kwam om 13.30 uur het lang verwachte sms-je van Roelie, de bevalling van Belle was begonnen, en ik mocht naar hun toekomen om de geboorte van onze pup mee te kunnen maken in real life !
Een grote droom die uitkwam voor mij ….
In de auto kreeg ik een sms dat het eerste reutje was geboren, en ik werd steeds onrustiger
Eenmaal in Kampen aangekomen was het 2^e pupje ook al geboren, en was het 3^e pupje in aantocht.
Nadat het 3^e pupje geboren was hadden we even rust, en kreeg ik een verslagje van Roelie over de bevalling van de eerste 2 puppen.
Belle had een mooie bevalling, om het half uur kwam er een nieuw levend pupje uit haar buik, en dat is supermooi om mee te kunnen maken kan ik jullie vertellen.

Om 23.00 uur lag Belle met 9 prachtige pups in haar werpkist te slapen, en de pupjes lagen allemaal tevreden in de werpkist en maakte allemaal een vredig geluid.
Een van de 3 blonde reutjes zal onze Daan worden ! De keuze gaat moeiijk worden, want ze zijn allemaal prachtig !
Om 23.30 uur ben ik moe, maar zeer voldaan naar huis gegaan.

Henk en Roelie, ontzettend bedankt voor deze mooie ervaring !

22 November 2009, Kay is vandaag 3 geworden !

Mensen mensen, wat vliegt de tijd toch als je het naar je zin hebt! Vandaag is onze kanjer alweer 3 geworden. De spanning van het ophalen van Kay als kleine pupperd staat ons nog bij als de dag van gister.

Kay is inmiddels een super stabiele hond geworden, luisterd buiten lekker en thuis is het een kroelkip eerste klas.

We hebben een mooi jaar achter de rug, hebben weer veel nieuwe dingen meegemaakt, en is Kay een ontzettende steun geweest voor ons  in tijden dat het met ons persoonlijk wat minder ging.

We krijgen elke ochtend nog steeds een warm onthaal van hem als we beneden komen, en dat geeft ons elke ochtend nog steeds een warm gevoel van binnen.

Volgend jaar zal (als alles meezit) Kay een broertje erbij krijgen, welke hiij mag helpen deze wereld te gaan ontdekken.
Wij hebben er alle vertrouwen in dat Kay een geweldige broer zal zijn voor die kleine, want het is en blijft gewoon een wereldhond, die Kay van ons !!

28 Oktober 2009 : Kay zal vandaag gecastreerd worden ….

De afgelopen maanden (jaren) zijn wij volop aan het trainen geweest, en hoewel Kay best lekker luistert heeft meneer nog 1 groot probleem, en dat is zijn hormonen in zijn lijf.
Om me heen hoorde ik regelmatig, joh laat hem dan castreren, maar ik wilde het niet horen (je gaat niet snijden in een gezonde hond) en wilde het er perse zelf uit trainen.
Tot vorige week, ik zag totaal geen verbetering, en toen ik Kay 3x bij een weg vandaan heb moeten plukken omdat meneer een lekkere teef rook heb ik contact opgenomen met een gedragstherapeut … Gewoon eens kijken wat zij er van vond
Zij gaf me een antwoord wat ik ergens zelf ook al wist maar niet aan wilde … Kay is volledig in de ban van zijn hormonen, en zal nooit volledig zijn focus op mij leggen omdat de hormonen hem dwarszitten 🙁 Enige manier om goed contact te krijgen buiten was castratie

Dus uiteindelijk toch maar besloten na lang wikken en wegen om Kay te laten castreren … En vandaag was de dag.
De operatie is goed gegaan, en meneer ligt nu zijn roes uit te slapen.
Sorry Kay 🙁

13 – 20 September 2009 : De moeder van Kay komt weer een weekje logeren !

Deze week komt Luna (de moeder van Kay) weer logeren, en dat staat garant voor hele dagen de hondentaal tussen moeder en dochter aanschouwen, maar ook lange wandelingen met moeder en zoon, maar ook met de grootste vriendin van Kay, Quincy
We zijn 1x op de hei gelopen, en toen zijn Marieke en ik de weg kwijt geraakt, en hoewel Kay en Quincy nog fit meeliepen na 3 uur, zagen we bij Luna wel wat ouderdom tekens, want die had het op een gegeven moment wel gehad met lopen haha

Al met al was het weer op en top genieten, en vonden we het erg jammer toen Lien Luna weer op kwam halen ….

22 November 2008 : Kay is vandaag 2 geworden !

Vandaag is Kay alweer 2 geworden, en we genieten nog elke dag van hem !

Het afgelopen jaar was een pittig jaar met diverse ups and downs qua opvoeding.
Zo hebben wij met veel training en geduld weten te bereiken dat poepeten helemaal niet lekker is, en dat de baasjes veel blijer worden als hij het gewoon laat liggen 😉
Ook is het áppel dit jaar weer eens goed aangepakt, want hij neemt toch nog regelmatig een loopje met ons

Toch kunnen we niets anders doen dan genieten van deze kanjer.
Hij blijkt (gelukkig) zijn eigen eigenwijze karakter houden, maar luisterd tegenwoordig wel als het echt nodig is.

Volgend jaar staar er een wintersport in Oostenrijk op het programma, en Kay mag natuurlijk mee met ons! We kijken er nu al naar uit, het lijkt ons geweldig om samen door de sneeuw te denderen daar.

Kay is een echte aanvulling in ons leven, ons maatje, ons allessie die we voor geen goud zouden willen missen.

4 – 14 September 2008 : Kay zijn moeder komt logeren !!

De fokker van Kay ging een paar dagen weg, en wij kregen de vraag of we op Luna (Kay zijn moeder) wilde passen …. Daar hoefde wij niet over na te denken, en wij zeiden ook in koor : Natuurlijk !
Wat is dat leuk, om te zien dat Kay in bepaalde dingen zo op zijn moeder lijkt !
In sommige dingen wijken ze enorm af qua gedrag (zo is Kay enorm relaxt als we met de auto weggaan, en zijn moeder iets minder haha)
Wij hebben 10 dagen genoten van moeder en zoon, en hopen dat Luna ooit nog een oppasplek zoekt, want dit was wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar !

24 November 2007 : Verjaardagwandeling met de familie van Kay !

Vandaag hebben we heerlijk gewandeld op het strand met een aantal broertjes en zusjes van Kay.
Het was geweldig om zoveel overeenkomsten te zien, maar ook zagen we dat elke hond toch heel sterk een eigen karakter heeft !
We hebben als baasjes onderling heerlijk bij kunnen kletsen, en wat is het fijn om te horen dat de andere honden ook een gebruiksaanwijzing hadden 😉

22 November 2007 : Kay is vandaag 1 geworden

Vandaag is onze blonde boef alweer 1 geworden, en we hebben er een mooie dag van gemaakt.
Als eerste stond er een heerlijke wandeling op het programma met Kay zijn grootste vriendin Usha.
Beide honden hebben zich heerlijk kunnen uitleven, en ze vonden zelfs een heerlijk veraardagscadeau : een dode vogel !

Onze lieve kanjer vandaag alweer een jaar, wat gaat dat hard !!
We genieten elke dag van deze dondersteen, en hij weet elke keer weer een grote lach op ons gezicht te toveren

We hopen met heel ons hart dat we nog veel jaren van elkaar mogen genieten!

27 Februari 2007 : Kay komt in de krant !

We hebben Kay opgegeven voor “De leukste hond van Nederland” en werden gister gebeld of er iemand van het Algemeen Dagblad langs mocht komen voor een kleine fotoshoot inclusief intervieuw … Natuurlijk mocht dat !

De bedoeling was om een leuke foto te schieten van Kay met het vrouwtje, alleen dacht Kay daar anders over en hing telkens in de sjaal/trui en boek van meneer de fotograaf.
Ineens bedacht ik me dat ik hem misschien wel rustig kon laten zitten als ik een snoepje zou pakken, bedoel welke hond doet er nou niet iets voor wat lekkers ?
Dus ik pak een snoepje uit de pot, en wat doet Kay ? Juist, die rent naar zijn bench en gaat daar keurig zitten, wachtend op zijn beloning.

Al met al was het een leuke ervaring en heeft de fotograaf meer dan 100 foto’s gemaakt.
Nu is het afwachten hoe het in de krant komt, maar wij zijn nu al trots dat onze pup van 14 weken in de krant komt !!

13 Januari 2007 : Kay mag eindelijk mee naar huis !

Vandaag mochten we Kay eindelijk op gaan halen, en wat hebben wij naar dit moment uitgekeken.
Bepakt met een grote mand met bloemen, belde we om stipt 9 uur aan bij Lien.
Eerst hebben we de afhandeling gedaan van alle papieren rompslomp (stamboom/paspoort/schema’s/voeding ed) en daarna pakte Lien Kay uit het nest, en werd hij officieel aan ons overhandigd.
Het was een emotioneel moment, en zijn Lien ontzettend dankbaar voor deze kanjer !

Eenmaal in de auto zat Kay bedenkelijk om zich heen te kijken, en bij thuiskomst heeft hij keurig op het gras geplast. Na een lange ontdekkingstocht in zijn nieuwe huis viel meneer heerlijk in slaap.

Het grote genieten gaat nu beginnen, wij zijn dolgelukkig !!

22 November 2006 : Kay is geboren !

Vandaag kregen we het langverwachte telefoontje van Lien, onze pupperd was geboren !!
Het was een mooie bevalling en alle pups zijn gezond geboren.
We zullen vaak bij Lien gaan kijken naar onze nieuwe aanwinst, en beginnen met aftellen tot het moment dat Kay met ons mee naar huis mag.